Tvrđava Asos (Assos)

GPS: 38.38098306631672N  20.530384182929993E

Tvrđava Asos (Κάστρο της Άσσου) se nalazi se na istoimenom poluostrvu preko puta sela Asos (svega kilometar i po od sela), 40 km severno od Argostolija, 39 od Liksurija. Sa tvrđave se pruža spektakularan pogled na ovo neverovatno lepo mestašce. Zajedno sa tvrđavom Agios Georgios koja je nešto manja predstavlja jednu od najvećih i najimpozantnijih znamenitosti na celoj Kefaloniji i jedno od najvećih utvrđenja u Grčkoj.

Tvrđava Asos je veća od druge tvrđave na Kefaloniji, Agios Georgios. Nalazi se na poluostrvu preko puta malenog sela istoga imena.

Tvrđava je imala ukupno 4 ulazne kapije

Izgrađena je radi zaštite stanovništva od gusarskih racija, a njena istorija započinje 1584. godine kada je lokalno stanovništvo zatražilo od Mlečana da izgrade još jednu tvrđavu pošto postojeća Agios Georgios nije mogla da brani celo ostrvo od gusara i Turaka. Mlečani su ujedno imali i nameru da osnuju grad unutar tvrđave i izmeste svoju administraciju iz Agios Georgiosa.

Područje je odabrano jer poluostrvo ima odličnu stratešku poziciju te ga nije lako osvojiti sa mora. Izgradnja je počela 1593. godine od strane Janisa Monceniga i inženjera po imenu Marino Di Gentilini d’Este a pod nadzorom Ambrosiusa Korneliusa. Brzina kojom je izgrađena ukazuje na njen značaj. Nalazi se na 170 metara nadmorske visine i jedini način da joj se pristupi je bio uzak prolaz. To ju je i činilo neosvojivom. Pored toga, Asos je bila sigurna prirodna luka. Tvrđava je izgubila svoj strateški značaj 1684. godine kada su Mlečani ponovo zauzeli tvrđavu na Lefkadi. Do 1797. i kraja njihove vladavine Kefalonijom, tvrđava je bila sedište venecijanske proveditore a od 1797. do 1799. su je držali Francuzi, kao i celo ostrvo. U Kastru je živelo duplo više stanovnika nego što ih ima današnje selo Asos. Bilo je oko 200 kuća te mnogo javnih zgrada.

Tvrđava Asos

Tvrđava se pruža praktično oko celog oboda poluostrva Asos a 2.000 metara zidina prati konture terena formirajući nepravilni pravougaonik ojačan na pet mesta bastionima. Iako je ova velika i jaka tvrđava sagrađena na prirodno neosvojivom poluostrvu, to je takođe i značilo da u slučaju napada biva odsečena od izvora snabdevanja vitalnim zalihama. Glavni problem je bio nedostatak vode jer nije bilo prirodog izvora u okolnom području pa su izgrađene velike cisterne za vodu.

Ovde su se vodile velike bitke kako bi se odbranilo ostrvo. Tvrđava je imala veliku stratešku važnost, zajedno sa lukom u kojoj su bile usidrene mletačke galije. Asos je postao glavni grad u severnom delu ostrva i tvrđava je tipično remek delo renesansne arhitekture.

Do 1953. godine je funkcionisala kao zatvor za političke zatvorenike koji su tu živeli i bavili se vinogradarstvom i uzgojem žitarica. Zasvođena konstrukcija sa vratima i mnogo malih prozora je izgrađena za osuđenike. Danas mogu da se vide ostaci zatvorskog dvorišta i ćelije koje su još uvek netaknute i stoje u centru tvrđave. Zatvor su tokom Drugog svetskog rata koristili Nemci jer nije postojala mogućnost za bežanje.

Poslednji stanovnici su živeli unutar zidina tvrđave do kasnih šezdesetih godina prošloga veka i bili su poznati kao Kastrini odnosno porodica Destunis čije se grobnice mogu videti pored malene crkve Profitis Ilias koja datira iz 1889. godine.

Do danas su sačuvani delovi zidina, kapija u obliku luka, rezidencija mletačkog visokog komesara i katolička crkvica Svetog Marka koja je sagrađena 1604. Nalazi se unutar zidina tvrđave, sa leve strane nakon prolaska kroz ulaznu kapiju. Ovo je bila samo jedna od katoličkih crkava dok od crkava Svetog Jovana i Svete Marije nema ni jednog prepoznatljivog ostatka. Tu su i neki ostaci kasarni i obližnja crkva poznata kao „Francuska crkva“.

Unutrašnjost tvrđave Asos

Ovde je nekada postojala i bolnica te još jedna mala crkva-Bogorodice Spitaliona. Crkva Proroka Ilije je sagrađena 1888. godine na ruševinama druge manje crkve prvobitno izgrađene 1500. godine sa lepim freskama. Zemljotres je 1953. uništio zvonik. Oko crkve se mogu videti ruševine venecijanske zgrade nazvane kuća Đentilini po njenom vlasniku.

Desno od ulazne kapije tvrđave su ostaci mletačke vodenice, a prilično blizu ulaza su i ostaci rezidencije mletačkog visokog komesara. Na neasfaltiranom putu ka tvrđavi se nalazi crkvica Panagia Plakula koja je dobila ime po ikoni uklesanoj u reljefu na kamenoj ploči koja je pronađena na plaži ispod tvrđave. Danas se može videti izvan crkvice.

I na ovih nekoliko sačuvanih delova se dobro vidi venecijanski fortifikacioni stil kao i venecijanski lav Svetog Marka iznad kapija. Tvrđava je imala četiri ulazne kapije. Dve veće još uvek postoje dok su dve manje u ruševinama. Obratite pažnju na venecijanskog lava. Malo niže niz brdo ćete videti kapelu posvećenu proroku Iliju koja ima lep ikonostas.

Najbolje je posetiti tvrđavu rano ujutru ili kasno popodne, jer je put do tamo dug, strm i krivudav.